Yippe

Deze blog is voor Yippe, Yippe Teun om precies te zijn. Ruim een week geleden werd hij geboren en hij ligt nog steeds in het ziekenhuis. Een klein hummeltje in een bed met heel veel apparaten om hem heen. Een hobbelige start. Mijn hart breekt van verdriet en van geluk. Want wat heeft Yippe geboft met zijn ouders en wat boffen zijn ouders met Yippe, die nu al zo dapper zijn best doet. Elk stapje volgen we. In ons hoofd en in ons hart heeft Yippe al lang een plekje veroverd ook al hebben we hem nog niet vast kunnen houden. Liefde is geduldig. Wat ben ik blij met alle knappe koppen daar in het ziekenhuis, de verplegers en verpleegsters die dag en nacht bij Yippe waken zodat papa en mama af en toe kunnen rusten. Ik kijk nog eens naar de foto en lees de berichtjes van Yippe's vader. Het gewone wordt bijzonder. Yippe bij mama in haar armen, een volle poepluier, tien kleine teentjes. Papa telt de zegeningen en wij tellen mee. Liefde in overvloed. En kracht. Kracht om de ene stap na de andere stap te zetten. Misschien niet zo snel, maar dat hoeft ook niet. Stap voor stap is al heel mooi. Welkom Yippe op deze wereld!