Mooi!

Natuurlijk gaat het daar niet om op je trouwdag, maar ik werd toch een beetje zenuwachtig toen ik vorige week mezelf in de spiegel zag veranderen. Ik kreeg mijn proef make-up en proefkapsel. Eén oog wat donkerder, andere oog met roze omdat mijn groene ogen daarmee beter tot zijn recht zouden komen. Wat zal ik zeggen. Het enige dat zich steeds beter leek te tekenen, was de vermoeidheid op mijn gezicht. Dwars door de laag make-up heen. Toen de proefsessie-mevrouw weg was, sprong mijn haar alweer opstandig alle kanten op. Ongelukkig keek ik nog eens in de spiegel. Een verdrietig en raar opgemaakt hoofd. Dat kon ik zelf beter! Dat was dus opgelost, nu nog mijn haar. Daar heb ik mijn hele leven namelijk nog nooit grip op gekregen. Ook dat was snel bedacht door vriendin W. Dus vanmorgen om 10 uur zat ik in de rollers, gezellig met vriendin W. en haar moeder. Die is namelijk al heel lang kapper. Op een stoel in de badkamer (want daar was een handige spiegel) met onze koffie op de deksel van de toilet. "Eerlijk zeggen hoor als je het niks vind", sprak de mama van W. streng in de spiegel. En bij de eerste poging riep vriendin W. meteen: "Oh nee, dat vindt ze te stijf!" Gewoon weer opnieuw dus. Tot ik begon te stralen. Gewoon zonder make-up. Het eindresultaat? Volgens mijn kleine man, die aan tafel alles gade sloeg: "mmmmoooi".