Wat?

Mijn oor zit dicht. Niet heel bijzonder. Zo'n vier keer per jaar zit ik bij de dokter met een bakje aan mijn oor, terwijl met een grote warmwaterspuit een hardnekkige prop door mijn gehoorgangen wordt gejaagd. Is de vangst gevangen in het bakje aan mijn oor, kan de dokter het zelden laten het vol trots aan me te laten zien. Goh! zeg ik dan maar. Terwijl ik voor de zoveelste keer te horen krijg hoe nauw mijn gehoorgangen zijn. Vertel mij wat. Normale mensen hoeven niet vier keer per jaar aan de warmwaterspuit toch? Het maakt ook niet uit. Er is wat aan te doen. En in de weken dat mijn oor dichtzit, slaap ik nog iets beter. Kwestie van goede oor op het kussen. Maar deze keer vind ik het vervelend. Over een week ga ik trouwen en dan lijkt het me fijn om gewoon te kunnen horen. Ik zeg graag ja op het juiste moment en wil de magie van het moment niet verpesten door 'wat?' door de kerk te schallen (ja, schallen, want ik hoor mezelf namelijk ook niet). Dus ik ben aan het druppelen, met olijfolie extra vierge, zodat de dokter maandag weer op jacht kan.