Onze buurman - Oranje-fan van de bovenste plank - heeft in zijn oranje gekleurde tuin inmiddels demonstratief een Spaanse vlag gehangen (zijn vrouw is Spaans) en wij hebben onze rood-wit-blauw pom-pom's ook alweer opgeborgen. Stom want van buitenaf vormden ze de Franse vlag en die ploeg gaat wel gewoon door. Tuurlijk een beetje boter heb ik wel op mijn hoofd. Normaal kijk ik zelden voetbal, ik stel zo af en toe een domme vraag en mijn analyses hebben ook nog nooit applaus opgeleverd. Maar... (terwijl ik opsta en mijn naam zeg) ik beken: ik hou zo van de gezelligheid van het EK. Zo het is eruit en nee, ik schaam me er niet voor. De zorgen om het kabinet, de crisis schuiven even naar de achtergrond. Het is ook heel even niet zo erg dat de zomer zich niet laat zien. Want Oranje speelt!
Vrienden dossen zich uit in oranje en zelf de meest terughoudende laat zich overhalen een vlaggetje op zijn wang te zetten. Bizar natuurlijk. Daar zal ik niet over in discussie gaan. Maar gezellig is het. Vooral als je met veel mensen kijkt, waarvan de ene helft het voor de gezelligheid kijkt (ik geef toe dat zijn meestal de vrouwen, behalve dan mijn moeder) en de andere helft wil serieus de wedstrijd volgen. Hoe slechter Nederland ervoor staat, hoe minder het gezellige gebabbel wordt gewaardeerd. Dat echter met de minuut toeneemt omdat de wedstrijd toch geen bal aan is. (bal?) Maar vanavond dus niets van dat alles. Mijn man (!) kijkt dus niet, mijn ouders zitten duimendraaiend voor hun eigen tv, de meeste vrienden gaan het gewoon thuis uitzitten en ik... ik ga het gezellig kijken bij vriendin T. Tegen alle statistieken én tegen beter weten in, zetten we misschien wel een vlaggetje op onze wangen. Ik neem Oranje soezen mee en ik weet zeker dat er een Prosecco koud staat. Niemand zal zich storen aan ons gezellige gebabbel. Misschien alleen ikzelf als Nederland straks niet doorgaat...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten