Behang en saaie grijze muizigheid

Ik ben goed in sparen, uitgeven lukt ook. Maak je geen zorgen. Maar geld uitgeven aan iets dat in verhouding veel geld is - in mijn ogen dan - vind ik moeilijk. Ik ontdekte laatst een heel leuk behang. Voor zover dat kan op behang, was ik meteen verliefd. Met dat behang zou onze tuinkamer haar naam eindelijk waarmaken. Toen ging ik rekenen, het aantal vierkante meters dat ik nodig had. Dat was niet 1 maar 2 rollen, krap. De kosten? 250 euro. Voor een stukkie behang! En hoewel de liefde nog niet bekoeld was, besefte ik dat ik toch geen 250 euro kon uitgeven voor een paar strekkende meter papier. Toch?

Soms vraag ik me af wat er gebeurt als ik morgen de loterij win. Boem! In één klap miljonair. Hoelang duurt het dan tot dat behang niet meer duur is. Vervaagt die grens? Rek je deze op? Of blijf je denken: "Ik ga toch geen 250 euro uitgeven voor behang". Wat moet er gebeuren om die strenge dame in je hoofd te veranderen in een bon vivant die vindt dat geld moet rollen omdat je maar één keer leeft.

Ik heb wel eens een artikel gelezen over loterij-winnaars in Nederland. Het schijnt dat de meerderheid niets aan hun leven verandert. Zelfde huis, zelfde uitgavenpatroon, alleen wat meer geld op de bank. Veilig. Voor later. Voor de kinderen. Voor... je weet maar nooit. Best een schrikbeeld toch. Geen wereldreis, geen onverantwoorde uitgaven, grote feesten, een bootje of twee... gewoon omdat ze niet gewend zijn geld uit te geven. Saaie grijze muizigheid vind ik het! 

Misschien moet ik alvast een beetje oefenen?

Deze tas een goed begin?