Liefde is blind, maar je moet niet overdrijven

Ik beken. Ik kijk het al vanaf het eerste begin (en dat was in 2004) en nog steeds vind ik het zo'n beetje  de leukste tv die je kunt bedenken (nou is er ook niet zoveel leuke tv, maar dat terzijde). Elke zondagavond vanaf een uur of acht word ik onrustig, wuif ik ook het laatste kind de trap op naar bed toe zodat ik op tijd kan zitten: Boer zoekt Vrouw! Een knap staaltje van werkelijkheid die de fantasie overtreft. Ooit had ik een vriendje die steevast naast me op de bank meekeek om bij de aftiteling te kunnen zeggen: "Goh, wat heb jij toch ontzettend geboft met mij".

Manlief M. houdt het echter nooit langer dan twee minuten vol en vlucht met kromme tenen en een flinke dosis plaatsvervangende schaamte mopperend of naar boven of naar beneden. Meestal naar boven, want beneden wacht de strijk en boven een tv op de slaapkamer. Dan maar voetbal in het klein. Alles beter dan boeren die vrouwen zoeken, of zoals deze keer ook mannen. Een beetje jammer vind ik het wel, want ik deel graag mijn ongeloof, verbazing en leedvermaak hardop. En de muur is geduldig, maar ook ontzettend zwijgzaam. Gelukkig is er dan vriendin W. met wie ik de BzV-mania deel over de sms ("Boer Aad is een gestoorde fanaat").

Ook dit seizoen valt er weer volop te genieten. Van boerin Henrieke die eigenlijk bij de eerste date al was uitgepraat met haar mannen. (Bovendien laat Cupido zich vast en zeker afschrikken door mannen in korte broeken en armen die voor driekwart in de billen van een koe verdwijnen. Liefde is blind, maar je moet niet overdrijven.) Boer Henk die wel lief is en leuk om te zien, maar toch ook wel serieus saai voor zijn leeftijd. Zodat ik af en toe vanaf de bank in mijn gerieflijke vinexwoning naar het beeldscherm roep: "Ga eens kijken wat voor prinsessespul er nog meer rondloopt!" Boer Aad - de gestoorde fanaat - die inmiddels wel mijn hart begint te veroveren sinds hij Ina heeft weggestuurd. En boer Willem die mag kiezen uit drie mannen, terwijl ik stiekem hoop dat er her en der nog wat vonken overslaan. Wel zo makkelijk toch. Twee stellen in één klap.

Heerlijke tv dus, ondank Yvonne Jaspers en ondanks het rek- en strekgedrag dat ze steeds meer gaan vertonen. Onze kinderen zijn er niks bij. Zo duurt het weken voordat er eens een keer iemand naar huis wordt gestuurd en de cliffhanger dat Henrieke het strootje erbij neergooit en haar mannen allemaal naar huis stuurt, hangt ons ook allang boven het hoofd. Maar toch blijft mijn hart sneller kloppen voor deze onhandige en prille liefdes op het platteland. En ik hoop oprecht dat ze allemaal hun geluk zullen vinden. En als het straks weer is afgelopen, hoop ik stieken op een vervolg: 'BzV: the life after...'  dat er toch nooit gaat komen. En dat is maar goed ook. Zo blijft de liefde bij ons thuis ook bewaard.

Bijna nog leuker: Boer zoekt vrouw door Lucky TV