Dear Cheshire Cat (Dag 6)

Dus, ik loop hard met Dolf. Ik blog een marathon. Ik slik vitamine D van het juiste merk op aanraden van vriendin A. Ik drink elke dag een Golden Sunrise, wat niet zo lekker is als het klinkt. Ik eet broccoli voor de lunch én voor het avondeten. Ik doe koud geslingerde honing in mijn thee. En dan nog... echt! En dan nog...

Al twee weken lang, hangt er een lappenmand boven mijn hoofd. Groot en grijnzend als de Cheshire Cat uit Alice in Wonderland. Is mijn hoofdpijn weg, begint mijn keel, trek ik een trui aan omdat ik het zo koud heb, breekt het zweet me uit. Ik weet niet bij wie ik het moet indienen. Maar ik heb zin noch tijd om ziek te worden. Kijk me eens mijn best doen, mensen van het Griep-Ministerie. Legt u me maar in het bakje 2016. Dan zien we wel weer.

Ondertussen val ik op de bank in slaap, ben ik een luisterend oor op feestjes omdat ik mijn stem kwijt ben en hebben wekker en ik het dieptepunt in onze relatie bereikt.

Dear Cheshire Cat, would you tell me please, wich way I ought to go from here?

(bron beeld)