Chasing dreams

Het was een week vol inspirerende vrouwen. Het begon dinsdag met een lezing van Griet op de Beeck. Als je haar nog niet kent, prijs je gelukkig, want dan heb je nog twee wonderschone boeken om te ontdekken: Kom hier dat ik u kus en Vele hemels boven de zevende. Haar derde boek, Gij nu, ligt op mijn nachtkastje en  belooft weer net zulke prachtige zinnen en verhalen. Griet sprak net zo mooi als ze kan schrijven. Ze was grappig, ontroerend en stoer. Ik zat daar ter plekke te wensen dat ik ook schrijver was. Een kwestie van durven, aldus Griet, de schaamte overwinnen en luisteren naar wat je diep van binnen het liefste zou willen. Zij trok pas op haar 38e de stoute schoenen aan en schreef in vier maanden haar debuutroman. Toen ze het manuscript naar twee van haar favoriete uitgeverijen had opgestuurd, nam ze zich voor om na drie maanden - als ze dan nog niets had gehoord - te bellen. Op dezelfde dag al kreeg ze een telefoontje van de ene uitgeverij. De andere uitgeverij reageerde een dag later met het bericht dat ze bereid waren om haar te strijden. Chasing dreams. Doen, moedigt ze aan met haar prachtig Vlaamse tongval, want ook al pakt het anders uit, je zou zo maar eens verrast kunnen worden. Geraakt sta ik een paar uur later weer buiten en lees de persoonlijke boodschap die Griet in mijn boek heeft geschreven:

geloof.
vertrouw.
in jezelf
en zo

Dan een paar dagen later een andere dreamchaser. Floortje Dessing zit bij College Tour. Opnieuw luister ik naar een grappige en stoere vrouw. Haar serie Floortje naar het einde van de wereld wordt tot haar grote blijdschap door heel veel mensen bekeken. En terecht. Hierin laat ze mensen hun verhaal vertellen die dromen najagen op onverwachte plekken. Zoals Benjamin LaBrot die zijn goedbetaalde baan als arts inruilde om de stichting Floating Doctors op te zetten. Samen met andere vrijwilligers peddelt hij in een uitgeholde kano naar zeer afgelegen plekken om mensen van medische zorg te voorzien. Of de Nederlandse Lianne en haar Zuid-Afrikaanse man Will. Twee filmmakers die hun droom naleven door een film te maken over een groepje woestijnleeuwen en al meer dan twee jaar een primitief nomadenbestaan in de onherbergzame Namibwoestijn leiden.

Dan zie ik een fragment van Floortje's reis naar Nepal, waar ze de Amerikaanse Maggie Doyne ontmoet. In een vallei aan de voet van de Himalaya bouwde ze een klein weeshuis, waar ze steeds meer kinderen opving voor onderdak en scholing. Inmiddels staat er een groot huis, een school en een kleine kliniek en is Maggie met haar stichting BlinkNow de wettelijke voogd van 51 kinderen. Dan heb je het goed begrepen, vindt Floortje.

Even later kijk ik de uitzending terug en word ik getroffen door Maggie, haar wijsheid en oneindig grote hart. In haar armen draagt ze Ravi, een jongetje dat als baby zwaar ondervoed bij haar werd gebracht en door het oog van de naald kroop. De liefde van haar leven, vertelt een stralende Maggie terwijl ze het jongetje met kussen overlaadt. Zoveel kinderen, zoveel liefde. Maar onvoorstelbaar genoeg niet genoeg om het noodlot buiten de deur te houden als Ravi eind vorig jaar door een noodlottig ongeval om het leven komt. Op de Facebook-pagina van BlinkNow word ik opnieuw getroffen als ik zie hoeveel mensen Maggie en Ravi hebben weten te raken. Van over de hele wereld klinken woorden van troost en medeleven. Maggie staat niet alleen omdat ze haar hart heeft opengesteld voor iedereen. Met mijn ogen dicht wens ik dat ze opnieuw de kracht vindt haar dromen te blijven najagen en te leven.

Een beetje verdrietig ga ik naar bed, maar het lukt me niet in slaap te vallen. Het leven is niet eerlijk, des te meer reden...

Doe jij het al? Chasing your dreams?

Bron beeld: Sukha Amsterdam