Stuk

Hij heeft vrolijke krullen en kijkt me met mooie heldere ogen aan. Als hij begint te praten, hapert hij. Een beetje maar. Het verraadt dat er iets mis is. Hij vertelt over de spierziekte die hij als kind al ontwikkelde en waardoor zijn ruggengraat begon te vergroeien. Een operatie zou het beter maken.  Maar een dag na de operatie was de uitkomst anders. Een dwarslaesie.

Ik zie nu pas de rolstoel waarin hij zit. Nooit meer lopen. Daan gelooft het niet. En waarom opgeven als het leven je zo goed bevalt. Hij lacht. Hij wil acteur worden of eigenlijk is hij het al. Naast revalideren en school zit hij bij een theatergezelschap waarmee hij voorstellingen speelt in heel Nederland. Hij is trots op het stuk ' De Bleekneusjes' dat hij samen met zijn vrienden speelt. Dat smaakt naar meer. Het leven smaakt naar meer.

Volwassenen vinden hem vaak een pechvogel. Ze hebben medelijden dat het noodlot hem zo jong al heeft getroffen. En hoewel hij niet wil ontkennen dat het zwaar is wat hem overkomt, voelt hij zich geen pechvogel. Hij is niet zielig. Hij lacht en is nog knapper. Hij hapert als hij praat maar  zonder twijfel. Het leven is mooi, vindt Daan. 

En de wereld ligt aan zijn 16-jarige voeten in de rolstoel.

Volg Daan in de VPRO documentaire-serie Stuk