Groots & meeslepend

Het komt er maar niet van de laatste tijd... groots & meeslepend leven. Die gedachte hing gisteren als een grijze wolk boven mijn hoofd en belette me te genieten van de dappere voorjaarszon. Ik was naar het winkelcentrum omdat ik nog twee kadootjes moest kopen. Mijn spiegeling in de winkelruit, de mensen in hun winterjassen en zaterdagse drukte maakten me somber. Ik wil hier niet zijn, dacht ik opstandig. Tot ik de boekwinkel in het vizier kreeg. Mijn hart maakte een sprongetje. Ik stapte binnen en eenmaal over de drempel was mijn grijze wolk verdreven. Zomaar honderden andere werelden binnen handbereik. Binnen een mum van tijd had ik twee kadootjes uitgezocht. Maar de tafel vol uitgestalde boeken bleef verleiden en voor ik het wist had ik ook een boek voor B. onder mijn arm, twee kussenslopen van Plint voor R. en D. want die konden wel wat rijmelarij gebruiken. En zo zouden ze elke avond gaan slapen met een glimlach op hun gezicht. En zou ik eindelijk de 'vertel eens' boeken aan mijn vader en moeder kado doen. Stiekem natuurlijk een kado aan mezelf want bladerend door deze boeken werd ik meteen nieuwsgierig naar hun antwoorden. Zes boeken onder mijn arm en de wereld leek ineens een stuk lichter. Terwijl ik naar de kassa liep, viel mijn blik op een wolkenblauwe kaft. Zonder de achterflap te hebben gelezen, maakte de titel me al vrolijk: 'Groots & Meeslepend leven. Een ode aan dagelijkse sleur.' Op een onzichtbare post-it stond mijn naam. Soms krijg je antwoorden op onverwachte momenten.