Er is al teveel over gezegd. Veel teveel. Maar toen ik vandaag bij de intocht van de Sint alleen maar blije gezichten zag... Overal waar ik keek. Blije gezichten met rode neuzen van de kou. Blije volwassenen en vooral heel veel blije kinderen, dacht ik... hoe kan het dat de onschuld van dit kinderfeest in twijfel wordt getrokken? Hoe kan het? En wat jammer dat de glans er met alle discussie dit jaar wel een beetje af is.
Racisme is er. Overal in onze samenleving. Het gaat samen met domheid. Maar Sinterklaas een racistisch feest? Ik zag vandaag vooral heel veel geluk, saamhorigheid en kinderen die hopelijk nog lang kind blijven. En de zwarte pieten brachten zoals elk jaar een brede glimlach op mijn gezicht. Hopelijk buitelen ze de nare nasmaak van het schelden over en weer weg. Want de discussie werd met de dag racistischer. Maar het feest... Nee, daar wil ik niet aan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart... -
Ik interview middelste voor mijn boek. We moeten er allebei een beetje om grinniken terwijl ik de dictafoon op mijn telefoon test. Met een k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten