Maar 2013 had ook een rafelrandje. Het jaar waarin neef D. diabetes kreeg, wat een hoop verdriet en zorgen met zich meebracht. Het jaar waarin het niet goed ging met opa H. En natuurlijk was ook dit jaar weer een jaar vol twijfels. Over de juiste balans tussen werk en thuis. Over kleine man zo snel groot zien worden en af en toe de tijd wel stil willen zetten. Over te weinig tijd voor vriendinnen. Over van alles willen doen maar niet doen. Over mijn (stief)moederschap. Maar ondanks dat was het jaar meer goed dan niet goed. Neef D. vindt langzaam zijn weg met de allerliefste ouders en zus die hij zich maar kan wensen. En voor opa H. breekt hopelijk een fijn nieuw jaar aan.
Ik heb vooral veel zin in 2014. Waarin ik me natuurlijk weer van alles ga voornemen en waarvan ik hopelijk een paar dingen ook echt ga doen. Vaker uitgebreid koken (een eetclub?), bloggen, een boekenclub (al begonnen!), weer brieven schrijven aan mijn mams, vaker kaartjes sturen (zomaar), foto-albums maken (ik loop maar een paar jaar achter), een boek schrijven (tenminste beginnen), veel tijd en aandacht voor de allerliefsten in mijn leven, naar Barcelona, een korte vakantie met W. (Buenos Aires of Japan, zo fijn als je beste vriendin stewardess is...), veel lezen, veel kussen en knuffelen met de kinderen en M., elke week naar Yoga, later naar bed, meer geduld en minder scherpe tong...
En voor iedereen die dit leest, wens ik alle goeds voor 2014. Leef het alsof je niets te verliezen hebt, vol overgave en nieuwsgierigheid. Doe iets wat je nog nooit eerder heb gedaan, fluister lieve woorden tegen de mensen van wie je houdt, sta open voor onverwachte ontmoetingen en doorbreek de dagelijkse routine. Maar vooral heb lief!