Hello... goodbye!

Nooit meer boodschappen (of nog maar een beetje), nooit meer verzinnen wat we nou weer eens op tafel gingen zetten (of nog maar voor een paar dagen), altijd gezond en altijd verrassend. Het concept Hello Fresh - voor drie dagen boodschappen en recepten thuisbezorgd in een doos - had me at hello. Dus toen schoonouders een maand naar Spanje vertrokken en wij daar niet meer op maandagavond konden aanschuiven, bestelde ik de verse doos. Gewoon om eens te proberen. 

Ze bezorgden alleen op maandagavond, dat kwam enerzijds goed uit (want begin van de week) maar anderzijds... dinsdag is judo-dag en dan eten we in shifts met vriendin T. Dus eigenlijk altijd rommelig. De ene week koken voor zes, de andere week eten we uit meegebrachte tupperware (een soort hellofresh maar dan onder elkaar). 

Is het alweer woensdag (de maandag telt namelijk niet mee, want ze bezorgen pas om 10 uur s' avonds) terwijl al het verse spul de ijskast en vriezer bezet houdt. Woensdag is yoga-dag en zijn we met ons gezin gehalveerd omdat de meiden dan weer bij hun moeder zijn. We eten dan meestal licht, brood en een salade, anders yint dat zo lastig. 

Dus eigenlijk genieten we op donderdag pas van de doos. Althans. We vragen mijn moeder - die samen met mijn vader op kleine man past - of ze zin heeft een van de drie recepten te maken. Want op donderdag schuiven we heel luxe aan, aan onze eigen eettafel (u herkent ook een patroon?). En mijn moeder is de beroerdste niet, dus die heeft al een paar donderdagen lopen hakken en snijden en schillen en koken. Soms lekker (de mening van meestal mijn moeder, manlief en ik), soms ook apart (de mening van meestal mijn vader) en soms bleh (de mening van meestal kleine man). 

Op vrijdag hebben we dus nog de keuze uit twee - niet meer zo heel verse - recepten. Maarja op vrijdag  willen we nog wel eens eten in de verrukkullukke Landmarkt. 

En het weekend? Ja dan wil ik lekker vrij zijn, zelfs van dozen en recepten die ik zelf heb besteld. 

Kortom, de logistiek zat een beetje tegen en misschien hier en daar een ingesleten patroon of lichte opstandigheid (ik heb eigenlijk ineens zo'n zin in...). Bovendien houdt ik best van een verrassing op mijn bord, maar met drie kinderen is een beetje herkenbaarheid toch ook wel fijn. Wat zeggen ze ook alweer? Na tien keer proeven, beginnen kinderen iets lekkers te vinden. Ik besefte het de eerste week al. Ik had iets in huis gehaald wat in theorie geweldig klonk, maar in de praktijk (onze dan) een beetje tegenviel. Is niet erg. Dat geldt voor zoveel dingen. Deze moest ik alleen nog even opzeggen. Heb ik overigens nog niet gedaan, vergeten dus. Ben benieuwd naar de blik van manlief als morgenavond de deurbel gaat. Er past namelijk niets meer in onze vriezer. 

Onze doos ging wel gewoon dicht hoor, maar toegeven vol met verse ingrediënten. Het lag aan ons, niet aan Hello Fresh.