Manlief moppert. Aanleiding was een bezoek aan de Bijenkorf dat hij - overigens geheel vrijwillig - ondernam. In zijn up. Zijn sokken en onderbroeken waren namelijk op. "Na 5 minuten had ik het alweer helemaal gehad", valt hij met de deur in huis. "Al die spullen. Al dat consumeren!" Ik lach, met mijn hoofd in de kast. Die ben ik namelijk al de hele dag aan het opruimen. Het resultaat? Een vuilniszak om weg te gooien, een tas voor de textielbak en een stapel voor de IJ-hallen. Het plan is om daar met vriendin A. te gaan staan. "Voel je niet schuldig", zeg ik. "Die paar onderbroeken en sokken van jou compenseren we ruimschoots met deze stapel die weer ons huis uitgaat." "Dat is precies mijn punt", moppert manlief nog even verder. Ik bekijk de stapel. Een kinderwagen, een lamp die bij onze laatste meubelschuif is gesneuveld, een poppenwagen waar middelste nu echt te oud voor is en een houten kapstokje. Van alles hebben we veel plezier gehad en ik hoop dat ze straks weer iemand anders blij gaan maken.
Ik moet aan mijn schoonmoeder denken, die ooit een lamp op straat zette voor het grof vuil, maar deze 's avonds weer binnen haalde omdat het zo koud was buiten en de lamp er zo zielig bij stond. Ik kan me er helaas iets bij voorstellen. Hoewel ik vind dat mijn lief een punt heeft, kan ik ook wel heel blij worden van spullen en er gesteld op zijn. Tegelijkertijd kan ik me wild ergeren aan bijvoorbeeld de overvolle la in onze badkamer. Waarschijnlijk gebruik ik 10% van de spullen die daar staan. Wegdoen dus? Collega J. vertelde dat ze zich had voorgenomen 30 dagen lang elke dag 10 dingen uit haar huis weg te doen. "10 dingen?", reageerde ik geschokt. "Dan houd je toch niks over?" "Het gekke is dus dat dat niet zo is". aldus J. "en dat je het niet eens mist".
10 dingen per dag wegdoen... mmmm... ik houd het voorlopig even bij mijn stapel voor de IJ-hallen. En manlief is ondertussen wel heel blij met de nieuwe sokken en onderbroeken. En dan mag het, wat mij betreft. Consuminderen ook natuurlijk. Maar niet kopen en achteraf klagen. Ofwel Consumopperen is verboden.
Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Verhuisbericht
Mijn blog is verhuisd naar dagelijksedingen.blog Zie ik je daar?
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart...
-
Ik interview middelste voor mijn boek. We moeten er allebei een beetje om grinniken terwijl ik de dictafoon op mijn telefoon test. Met een k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten