Sommige berichten in het nieuws kun je bijna niet verdragen. Het liefste had je het nooit gehoord. Er doorheen gepraat als iemand het toch wilde zeggen.
Weggekeken. Weggelopen. Weg. Tot het niet echt was gebeurd. Je had het gedroomd en werd weer wakker. Net als de kinderen die de koppen van de krant gisteren
zwarter maakten dan ooit. Ze werden wakker, zoals alleen kinderen wakker kunnen worden, vroeg en vol zin om aan de dag te beginnen. Hoe doordeweeks en doodgewoon die ook is. Niet voor hen. Met twee benen al naast het bed
want de wereld wacht.
Gisteren viel de wereld heel even stil. Haperde. Hield haar adem in en probeerde weg te kijken. Om te draaien. Terug in de tijd. Weg van de plek waar het mis ging. De dag die zo veelbelovend was begonnen, brak in stukken. Het kwam niet meer goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten