Zoenen in de file!

Wist je dat we in ons leven gemiddeld één week zoenen? Eén week! We staan in ons leven langer in de file. Ik hoor dit feitje op radio 2 en blijf even in de auto zitten. Ik heb weinig keus overigens want ik wacht tot er een parkeerplekje vrijkomt (ook dat doen we waarschijnlijk meer in ons leven dan zoenen). Wat vind ik hier nu van? Mijn eerste reactie is ontkenning. Ik heb echt wel meer dan een week bij elkaar gezoend in mijn leven! Dan word ik boos. Natuurlijk zit Nederland in een crisis. We zoenen te weinig! Vervolgens word ik een beetje verdrietig. Hoeveel heb ik eigenlijk gezoend het afgelopen jaar? Ja van die keurige, een op elke wang en eentje extra omdat we in Nederland wonen. En natuurlijk heel veel natte, snotterige en smakkende voor mijn kleine man en grote meiden (hoewel de grootste nu al niet van het kussen is. Zij gaat straks het gemiddelde echt niet oprekken) Maar echt zoenen? Een kuspartij waardoor je alles en iedereen (behalve dan degene met wie je zoent) om je heen vergeet? Ik schuif ongemakkelijk in mijn autostoel. Heerlijk zoenen op straat waardoor je te laat komt voor de bioscoop. Of gewoon op de bank, omdat het nou eenmaal leuker is dan The Voice of Holland.

Ik beken. Het landelijk gemiddelde heeft weinig aan mij de laatste tijd. En daarvoor wil ik hier mijn oprechte excuses aanbieden. Ik beloof het zoenen (het echte zoenen dan) mee te nemen op mijn goede voornemen-lijstje voor 2012. Ik begrijp dat jij misschien helemaal niet zit te wachten op het beeld van deze zoenende blogster met haar lief. Zet dat uit je hoofd dus. Nu! Goed zo. En denk dan nu aan al jouw heerlijke zoenpartijen die je ooit de tijd even deden vergeten. De vlinders in je buik. En de glimlach die vervolgens niet van je gezicht te krijgen was. Mmmmmm. Waarom wachten tot 2012? Ik begin vandaag nog. Dus als u mij excuseert. Ik ben even zoenen.

Ook altijd goed voor een glimlach: www.loesje.nl