Het is nog niet makkelijk, gezond eten. Het tegendeel. Ongezond eten is veel makkelijker. Of ik moet zeggen, onbewust eten is veel makkelijker. Sinds ik het boek van Kris Verburgh heb gelezen (zie blogje hieronder) probeer ik dat niet meer te doen. Dat betekent dat ik langer in de supermarkt ben en etiketten lees. Je zou denken dat je daar wijzer van zou worden. Maar ook daar geldt het tegendeel. De helft van de ingrediënten verbazen me en de andere helft zegt me niets. Natuurlijk weet ik dat E-nummers niet vrij rond hebben gedarteld in de wei, maar zoveel nummers duizelen me. En wanneer een product tot eind volgend jaar houdbaar is, komen de woorden kakelvers en seizoen ook niet meteen in me op. Maar als mijn kleine man mag uitdelen op de crèche voor zijn verjaardag en ik denk een gezonde keuze te maken met yoghurtrozijnen van de Hema, weet ik het echt niet meer als ik het etiket lees. Hoe gaat elk leerproces ook alweer? Van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam! Ik ben geloof ik net overgestapt van de fase onbewust ongezond naar bewust ongezond... ik hoop dat de volgende fase zich snel aandient.
Krijg jij ook meteen trek in rozijnen met kurkuma-, brandnetel-, paprika-extract en Arabische Gom?
Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
De man met het zachtaardigste hart dat ik ken, ligt in het ziekenhuis. Vanwege dat hart. Zachtaardigheid blijkt geen garantie voor regelmat...
-
Het stekkertje ben ik al sinds september kwijt. Geen probleem, dacht ik, want ik heb nog wel een ander stekkertje. Tot ik laatst met dat ste...
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten