Zondagse uitspraken

Kleine man heeft een zelfbenoemde pyjamadag. Buiten valt de regen dus ik vind het een waterdicht plan. Op tafel hebben we zijn LEGO uitgestald en we bouwen een huis. Verdieping één, twee, drie, vier... Kleine man kan bouwen en praten tegelijk. Over dat zijn moeder maar een goede bouwer is, over stukjes die gezocht moeten worden. Nu! Over hoe vet en cool de gevangenis op de vijfde wordt. En over hoe de meisjes (lees: LEGO friends) het huis moeten verlaten omdat het een NINJA-huis wordt.

Tong uit zijn mond, blik op geconcentreerd, moet het leven besproken. "Mama, je bent nog helemaal niet boos op me geweest."Nee, inderdaad", bevestig ik zijn observatie van deze zondagmorgen. "Ben ik dan vaak boos op je? "Niet vaak, wel soms", is het antwoord terwijl het klikken van de legosteentjes klinkt. "We zouden eigenlijk allemaal minder boos op elkaar moeten zijn", bedenkt de kleine filosoof. "Dat zou beter zijn." Ik ben het met hem eens en beloof dat ik dat wel wil proberen.

"Ben jij dan ook minder boos op mij?", ben ik benieuwd. "Nee hoor, mama dat gaat me echt niet lukken. Je doet zo vaak iets dat ik niet wil. Met mijn lego of er is weer iets anders." Ik bijt op mijn lip en kleine man kijkt me aan. "Ik kan het natuurlijk wel proberen, mama." En dan is de zondag zomaar perfect.