Dwaze Dagen

De Drie Dwaze Dagen zijn van start gegaan. Er waren jaren dat ik gewapend met vriendin of moeder meedeed aan de tijdelijke gekte. Boekjes in de hand en een plan van aanpak. Als jij nu op de eerste verdieping de spijkerbroeken haalt, kijk ik op de vierde voor de dekbedovertrekken. Klaar voor de start... Af! Als er dan werd omgeroepen dat op de derde alle lingerie tot tien uur met nog eens 20% extra korting van de hand ging, liet je alles vallen en spurtte naar de derde. Ik kon er altijd wel de lol van inzien en zeker als ik wat koopjes wegkaapte. Dit jaar roep ik dingen als ' Poeh, veel te druk'  en ' Ik heb niet echt iets leuks gezien' maar ondertussen zat ik gisteravond toch online de boekjes te bekijken en een verlanglijstje te maken. Zijn de Dwaze Dagen een onontkoombaar virus? Folklore? Verplichte kost bij elke inburgering? Of ordinaire dekmantel voor koopwoede? Wat het ook is, om acht uur vanochtend dacht ik ' Nu gaan de deuren open'  (excuses voor deze oppervlakkigheid). En toen ik mijn kleine man in bed stopte dacht ik 'Koffie!' en 'www.debijenkorf.nl' Niks geen drukte, gewoon online dwaas bestellen... Stuit ik op een enorme man, de portier en nadat ik me netjes bij hem digitaal heb aangemeld, ontvang ik de volgende mail:

U bent aangemeld in de digitale wachtrij voor de Drie Dwaze Dagen. U ontvangt een bericht zodra u aan de beurt bent om te shoppen op debijenkorf.nl.

Dat is inmiddels een uur geleden...