Moe!

Ken je dat? Zo moe dat alles teveel moeite is. Dus op de bank in slaap vallen omdat het teveel inspanning is de trap op te lopen naar het grote en gerieflijke bed. Met make-up op in bed stappen, omdat het zo lang duurt voordat de mascara van je wimpers is geboend. Nog net poetsen maar met de Franse slag. In bed nog even zappen, maar bij dat programma - dat je toch echt heel graag wilt zien - steeds wegzakken en verschrikt wakker worden bij de aftiteling. Zo moe dat je wel bedenkt dat je het slot beneden niet op slot hebt gedraaid, maar te moe om het nog te doen (en vervolgens wel dromen over inbrekers). Zo moe dat je wakker wordt van je eigen gesnurk. En hopen dat je lief naast je niet net zo moe is zodat hij eerder besluit bij de kleine man te kijken die toch heel duidelijk 'mama' roept. Zo moe dat je al kunt huilen als iemand boeh zegt (wel een harde en onaardige boeh). Zo moe dat je eigenlijk gewoon moet slapen en niet bloggen. En terwijl je bedenkt dat dat wel heel saai is, loop je al die hele lange trap op. Welterusten!