Druk in mijn hoofd

Was ik maar minder druk in mijn hoofd. Ik zou zoveel meer gedaan krijgen. Het gaat ongeveer zo (en dan doe ik niks geks). Het is maandag. Ik ben vrij. Meiden naar school en kleine man gezellig bij mij. Een hele dag voor de boeg. Dus bij het opstaan vullen de eerste gedachten al mijn hoofd. Straks boodschappen doen en dan meteen even uitnodigingen kopen voor die meiden hun feestje. Een halfuur later bedenk ik dat als ik toch ga, ik wel even langs die ongezellige supermarkt kan rijden voor die goedkope vaatwastabletten. Binnen is binnen. Eenmaal in de auto bedenk ik dat het eigenlijk wel veel leuker is om zelf uitnodigingen te maken voor die meiden. Kan ik mooi vandaag doen en scheelt me weer een ritje langs de uitnodigingen-winkel. Bij de ongezellige supermarkt haal ik veel onnodige boodschappen waardoor de vaatwastabletten niet meer zo goedkoop zijn. Achter mijn karretje bedenk ik dat als ik een beroemde actrice in Hollywood was dit soort winkels als de pest (sorry!) zou mijden. Dan bedenk ik me dat ik ook in mijn huidige hoedanigheid dit soort winkels als de pest kan mijden. Om me vervolgens een vervelende snob te voelen.

Al die gedachten vullen mijn hoofd, waardoor ik het belangrijkste op mijn lijstje vergeet: voer voor de kat. Maar de kleine man dommelt gevaarlijk achterop de achterbank dus die moet naar bed. Speentje, plappie, dikke kus en dan weer naar beneden voor de boodschappen. In mijn hoofd zoemt het vakantiepakket en kraampakket dat ik vandaag nog voor schoonouders en vriendin wil samenstellen. Het wordt groter en groter en leuker en leuker. In gedachten dan. Maar eerst maar eens koffie, want ik voel een klein dipje opkomen. Het was vanmorgen immers half zeven toen onze kleine wekker ging ("mamaaa") Terwijl ik een nespresso-cupje pak, valt de hele mieterse boel uit het keukenkastje op mijn hoofd. Verontwaardigd denk ik dat het de hoogste tijd is voor een herindeling van alle keukenkasten. Oh nee, eerst koffie. Dat herindelen komt straks wel. Terwijl ik op de bank zit met mijn koffie, bedenk ik dat we een keer het hele huis moeten laten schilderen. Ondertussen vraag ik me af of manlief het erg zou vinden even langs de winkel te gaan voor kattenvoer. Maar ik antwoord mezelf dat hij de hele dag heeft gewerkt. Als ik nou eens op Pinterest een inspiratiebord aanmaak voor hoe ik uiteindelijk ons huis zou willen. Misschien heb ik vanmiddag even tijd. Maar eerst nog...

Ik weet er zijn ergere dingen. Maar het verbaast me vaak. Dat ik honderd gedachten kan hebben op een dag. Van wat ik allemaal zou kunnen en willen en misschien vandaag nog... Kun je je voorstellen dat ik graag lees. Want als ik lees, denk ik even helemaal niets. Heerlijk!

Daar heb ik het wel een andere keer over...