Onze kerstboom is anders dan andere jaren. Allereerst staat hij op een andere plek om het raam te bedekken waar ons gordijn is gesneuveld. En na één dag groot en indrukwekkend in onze kamer te hebben gestaan, liet ie op dag twee al zijn takken hangen. Na anderhalve week hangen de onderste takken zelfs bijna op de grond. Het heeft iets treurigs, zeker als het zonlicht schijnt op de lampjes. Doordat de boom hangt, zijn de stoffen letters L-O-V-E verschoven waardoor er O-E lijkt te staan.
Een kerstboom is net als het echte leven. Het doet niet altijd wat jij wilt. Dat betekent niet dat je de slingers niet op kunt hangen. Die kaatsen knipogend het zonlicht terug.
Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
vrijdag 26 december 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
De man met het zachtaardigste hart dat ik ken, ligt in het ziekenhuis. Vanwege dat hart. Zachtaardigheid blijkt geen garantie voor regelmat...
-
Het stekkertje ben ik al sinds september kwijt. Geen probleem, dacht ik, want ik heb nog wel een ander stekkertje. Tot ik laatst met dat ste...
-
Je hart volgen. Ik lees het. Ik hoor het. Soms zeg ik het. Hardop tegen iemand anders. Of zachtjes tegen mezelf. In het laatste geval eindi...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten