Mijn vakantie heeft geen plan

Vakantie! En tegen beter weten in bedenk ik: drie weken de tijd om al mijn voorgenomen dromen en plannetjes waar te maken. Drie weken de tijd om een betere versie van mezelf te worden. Tussendoor nog een fotoalbum in te plakken, een verkeerde kleur muur over te schilderen en tenminste drie nieuwe recepten uit te proberen. Of met een beetje geluk niets van dat alles. Behalve ons familie-vakantie-lijstje. Op de laatste schooldag schreven we ieder twee gewenste uitjes op, dat maakte een vrolijk en verrassend lijstje van tien. Ik heb nu al zin in de fluisterboot en de avondpicknick op het strand.

Maar het meeste vakantiegevoel is dat we straks weer compleet zijn. Na drie weken vakantie bij hun moeder, liggen middelste en oudste vanavond weer bij ons in hun bedjes. Kleine man is al een week aan het aftellen en was gisteren zwaar verontwaardigd dat het nóg een nachtje slapen was. Nu alleen nog eten en dan... Hij lacht zijn lieve lach.

Of we nog weggaan? Nee. Dit jaar blijven we gewoon thuis. Mijn hoofd stond er niet naar en mijn hart wilde ook hier blijven. In de buurt van een van mijn allerliefsten. Daar kon dit jaar Italië of Frankrijk niet tegenop. Of zoals Acda en de Munnik zingen: "Je kunt niet elk jaar met elk circus mee".  Nu nog proberen dat circus uit mijn hoofd te houden. Eén vakantielijstje en het gezin weer compleet is al genoeg.

Of zoals de neef van Loesje zegt: Mijn vakantie heeft geen plan.