Toen we klein waren, bedacht je de gekste plannen. We maakten hoorspelen, trucage-filmpjes en tekenden strips. Je zusje op sleeptouw. Zonder mopperen. Ook toen we groter werden. Naar concerten. Op vakantie. Uit. Plek genoeg in jouw grote hart en vriendenkring. Zo werd jouw eerste liefde mijn beste vriendin. En toen dat over was, verloor jij je hart aan mijn vriendin A. die me al eens had bekend dat als jij geen verkering zou hebben... geen idee nog dat ze jouw grote liefde zou worden en moeder van mijn nichtje en neefje. Liefde werkt aanstekelijk. Ik verloor achtereenvolgens mijn hart aan A. en aan F. vrienden van jou en onweerstaanbaar leuk. En samen hadden we bedacht dat jouw P. en mijn P. uitstekend bij elkaar zouden passen. We kregen gelijk tijdens de kanovakantie in Frankrijk en ze zijn tot op de dag van vandaag samen.
We lachten meer dan dat we serieuze gesprekken voerden. En nog steeds. Je noemt me plagend zendelinge en linksom gedraaid en wuift eventuele vragen weg die ik waarschijnlijk toch niet zou durven stellen. Dat geeft niet. Ik weet dat je er altijd voor me zal zijn. Als het nodig is. Alle mooie herinneringen en tijd die we samen doorbrachten toen we jonger waren, maakt het goed dat we elkaar nu te weinig zien. Maar als ik je zie, is het goed. De allerliefste oom voor kleine man en mijn meiden. Bulderend en dollend. Met een hart nog steeds zo groot dat iedereen in de kamer er makkelijk in past. Ik hang aan je lippen en schiet in de kleine-zus-rol als ik denk dat je niet goed naar me luistert. Dat doe je waarschijnlijk dan ook niet. Maar ik vergeef het je meteen.
Ik ben trots op je schrijverschap en dring erop aan dat je me laat meelezen. En wanneer ga je weer bloggen? Naast de lieve broer die je was en bent, zie ik de man en vader die je bent geworden. Ze boffen maar! En ik grinnik alweer om je verhalen over opvoeden en andere perikelen van en met je allerliefsten. Soms lijkt de geschiedenis zich te herhalen, toch? Er valt in ieder geval nog steeds veel te lachen. En als niet, dan vind jij de silver lining.
Vandaag word je vijftig. Ik moet het een paar keer hardop zeggen omdat ik het bijna niet kan geloven. Het getal past niet bij je. Young at heart. Of eigenlijk toch wel. Het is maar een getal en je bent vast de slingers al aan het ophangen. Tijd voor een feestje!
Te ver weg om het samen te vieren maar dat komt later. En omdat je zo ver weg niets weg kunt wuiven... Weet dat ik heel veel van je houd. En dat ik er altijd voor je zal zijn. Als het nodig is. En ook als niet.
Gefeliciteerd! En kus van je kleine zus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten