Lekker dier!

Van de week was ik met vriendin W. uit eten. Vriendin W. was ooit collega W. en sinds we een kamer met elkaar deelden was de vriendschap wel beklonken. Meerdere malen per dag moesten we elkaar tot de orde roepen: "oké en nu gaan we echt weer wat doen". Waarna vijf minuten lang alleen het getik van ons toetsenbord klonk.  Tot een van ons weer begon: "Alleen nog even dit...". Voor de werkvlijt is het goed dat onze zakelijke wegen zijn gescheiden, maar ik ben blij dat we elkaar nog steeds zien.

Deze week zaten we bij Geisha, aan de sushi, dim sum en zeewier. Terwijl W. een Iberisch varken in een knapperig jasje in haar mond stopte, vertelde ze dat ze minder vlees probeerde te eten. Ik grijnsde en vroeg hoe het varkentje haar smaakte. "Oh, is dat varken?", vroeg ze verbaasd terwijl haar stokjes in de lucht bleven hangen. "Neem jij dan maar de andere twee dim summetjes". Terwijl ik die kans niet voorbij liet gaan, betweterde ik tussen de happen door dat  Iberische varkens een erg gelukkig leven leiden. Nouja voordat ze op ons bord belanden. Ik klonk niet overtuigd, laat staan overtuigend. "Ik ben geen vegetariër maar een flexatariër", besloot W. stellig. "Ik eet niet zo vaak vlees." Heel even viel er een stilte. Tot ze hard lachend er aan toe voegde: "Mijn collega's noemen het ook wel faketariër".