Yogi of nie?

Vriendin S. had een kampeerweekend geregeld in Zeeland. Niet zomaar een weekend, want het was kamperen op zijn superdeluxe; ontbijt, lunch en diner included , een yogales elke ochtend en een massage naar keuze. Dus toen ik in de auto onderweg tegen de kinderen op de achterbank riep: "we gaan kamperen!" groeide mijn neus een beetje. Gelukkig hadden we voor oudste naast onze Earth-Safaritent (dat was het thema van onze tent) een tentje met haringen neergezet, waar ze op een flinterdun iso-matje het echte kamperen kon ervaren (lees: op vrijdagnacht twee uur hadden manlief en ik de 'Earth'-boxspring niet meer voor ons alleen omdat oudste gezellig tussen ons in kwam klappertanden).

De safaritenten Heaven en Sea werden bevolkt door vrienden met kinderen en in de Yin-Yang-caravan  (onweerstaanbaar romantisch) troffen we vriendin S. met manlief en twee honden. Vriendin W. zette gewoon haar eigen tentje op en kreeg van ons daarmee het thema Stoer.  Nadat we onze spullen hadden uitgepakt (met het thema hadden we geen rekening gehouden waardoor de Safaritent er meteen iets minder Zen uitzag) mocht er al gegeten. Het thema: gezond, vegetarisch en heel lekker. Voor de kinderen spaghetti! Maar dan van courgette... vertelden we er pas bij met de vork al in hun monden. De blik op hun gezichten? Priceless! Het grote genieten was begonnen. En toen was het kampvuur nog niet eens aangestoken. 

Terwijl de ochtend gloorde, leerden we in de yoga-schuur groeten met de hand op ons hart en dat yoga alles kan healen. Nouja, behalve dan onze (lichte!) verslaving aan koffie. Daarvoor kwam er dan ook een extra kan naast de brandnetelthee, inclusief lichte preek, maar die konden we hebben toen we de bonen roken. Op de massagetafel werd het leven nog een stukje beter (ondanks de druppel aan mijn neus die gedurende de gehele massage gevaarlijk boven de lotusbloem onder mij bleef hangen) en toen we daarna met blote voeten op het vlakbij gelegen strand stormden, waren we allemaal bekeerde yogi. Heel even dan, want toen moesten er bitterballen besteld. 

Kortom het leven op een yoga-camping (de enige van Nederland!) is goed! Je eet er meer groenten dan de schijf van vijf verantwoord acht, verslaapt je voor de yoga maar voelt je zo Zen dat je zelfs de eigenaresse vergeeft als je haar tegen een stel echte yogi hoort zeggen dat ze het knap vindt dat ze het met ons hebben volgehouden. Ons is dus het gezelschap dat vriendin S. heeft opgetrommeld en, zo  blijkt, niet helemaal de doelgroep die de eigenaresse 'normaal' op de camping heeft. 

Ach, waarschijnlijk heeft ze gelijk, denk ik, als ik naar de wirwar aan luidruchtige kinderen, honden en volwassenen kijk. Terwijl ik naar de tent loop, gooi ik de lege flessen wijn die nog op de picknicktafel staan in de prullenbak en eet het allerlaatste zacht geworden tucje op. 

Tot volgend jaar fijne yoga-camping!

www.yogabee.nl