Dag 2015!

Vannacht lag ik wakker omdat ik je aan het overdenken was. 2015. Je was een hobbelig en bijzonder jaar. Mijn lieve mama werd ziek, dat was moeilijk. Maar je was lief voor ons. Na elke zware periode beloonde je ons met uitkomsten waar we kaarsjes voor aanstaken. De hobbels zorgden ervoor dat ik me des te meer bewust was van mijn zegeningen en deze vaker uit te spreken. Ik leerde mezelf weer wat beter kennen - for good and for worse - en ontdekte dat ik het beschermingsmechanisme van een struisvogel heb. Niet per se iets om trots op te zijn, maar wordt het me teveel dan gaat mijn kop in het zand. En dat was aardig wat keer dit jaar. Met mijn moeder. Maar ook met de aanslagen en de eindeloze stroom vluchtelingen die de wereld op haar kop leken te zetten. Te groot en te beangstigend om te bevatten, nog steeds. Wat zal 2016 ons brengen? Ik hoop veel wijsheid en minder medialawaai.

Ik schreef minder dan ik had willen schrijven. Ruimde op met Marie Kondo, leerde bij over geluk met Gretchen Rubin, probeerde duurzamere keuzes te maken en minder te twijfelen. Mijn nieuwe mantra 'stick to the plan' hielp me daarbij. De zomer zonder plannen was oneindig en heerlijk. Ik stopte met shampoo en begon weer. Kleine man leerde fietsen en oudste ging naar de middelbare school. Ik had last van de herfstblues maar bleef gelukkig ook lachen om mijn 'staat lappenmand'. Ik ging hardlopen en besefte weer hoeveel gedoe dat eigenlijk is. Met vriendin W. reisde ik naar Spanje om A. en S. te bezoeken, manlief speelde Freek in Suriname en met de kinderen sliepen we in een huisje aan zee.

De eetclub was lastig plannen, maar altijd gezellig als er eenmaal een datum was geprikt. Ik ging bij een leesclub en werd geciteerd op een boekomslag. Zoals elk jaar werkte ik te hard en zag ik mijn vrienden te weinig. Maar ik sprak eindelijk weer eens af met C. en we pikten de draad moeiteloos weer op. De kinderen en ik bakten ons een versuffing, van dameskusjes tot oreo-fudge. Iemand moet het doen. Manlief werkte te hard en kookte te weinig, terwijl hij dat zo goed kan. Met Kerst maakte hij dat een beetje goed, door als vegetariër een overheerlijk gevulde rollade te maken.

2015, je was groots en meeslepend. Groots in je dagelijkse dingen en meeslepend in je emoties. het zand waarin ik mijn hoofd af en toe stak was fijn, maar nieuwsgierig als ik ben, kom ik altijd weer boven. Ook vandaag. Zin in de borrel straks bij Pllek en daarna het feestje bij vriendin T. In haar nieuwe huis met prachtig uitzicht over het IJ en samen met lieve vrienden.

Voor 2016 wens ik iedereen veel liefde en dromen die je wel of niet waar gaat maken. Dromen alleen is al fijn. Dus schrijf ze op en bewaar ze zodat je er af en toe eens naar kan kijken. Doe ik dat ook. En, be kind.