Bijna...

Lief stuurt me een foto van kleine man. Ze zijn samen de boekenkast uit elkaar aan het schroeven. Ik kijk een paar minuten naar zijn blonde koppie. Mijn collega wordt nieuwsgierig en kijkt mee. Ze is verbaasd: "Dat kan toch niet dat hij al zo groot is, hij is nog maar net geboren." Ik knik, omdat dezelfde gedachte door mijn hoofd was geschoten toen ik zijn lange benen op de foto zag.

Bijna zes, vertel ik haar. Volgende week dinsdag. "Onvoorstelbaar toch" en ik lach. Ze heeft net een dochter gekregen en vindt het soms best pittig. Ik bijt op mijn tong omdat er anders teveel clichés uit kunnen rollen, maar ik denk geniet! Ik kijk nog een keer naar de scheve glimlach van mijn bijna zesjarige. Koning kletsgraag. Als ik mijn ogen dichtdoe hoor ik hem babbelen met zijn vader. Drie voortanden in zijn mond, omdat zijn melktand weigert plek te maken voor zijn grote mensen tand die daar geen boodschap aan heeft. Als hij de R zegt, doet hij dat met zijn tong naar buiten, waardoor die niet wil rollen. Ik vind het schattig maar kleine man vindt het iRRitant. Dus leren we hem zijn tong bij de R gevangen te houden achter zijn tanden. "Laat hem niet ontsnappen." Hij neemt het serieus, zoals hij alles serieus neemt. Om een minuut later te schateren als hij een windje heeft gelaten.

Zelf wordt hij graag 6. Vooral vanwege de cadeaus. Het verlanglijstje is met zorg samengesteld en wordt met smart verwacht. Als ik hem probeer uit te leggen dat een verlanglijstje niet per se is wat je ook krijgt, kijkt hij me niet begrijpend aan. "Maar van jou krijg ik toch gewoon dat Kylo Ren verkleedpak en laserzwaard." Ik doe geen beloftes.

Als het niet vanwege de cadeaus was, zou hij graag nog een tijdje baby zijn gebleven, vertelde hij me laatst bij het bed naar brengen. "Dat was fijn mama en zo gezellig. Dan hoefde ik niets te doen." "Ook wel een beetje saai toch?", vraag ik. "De hele dag slapen en in je luier plassen en poepen." Als hij is uitgelachen om het woord poepen, is hij het niet met me eens. "Nee hoor, dan hoefde ik niet naar school. En ook geen weektaken te doen. Want die zijn moeilijk." Daar komt de aap uit de pyjama-mouw van mijn kleine man. "Maar dan had je ook geen leuke vriendjes en maakte je niet al die leuke dingen mee", besluit ik. Terwijl hij zijn plappie pakt om te gaan slapen, zie ik dat hij daar nog even over gaat nadenken.

Bijna 6 jaar dus. En bijna naar groep 3. Leren lezen en schrijven en rekenen. Nooit meer spelen, denkt hij zelf, maar ik weet wel beter. En ik weet dat hij het leuk gaat vinden en een beetje spannend en ook vast een beetje stom soms.  Maar eerst nog zomervakantie en zijn verjaardag vieren. Met taart, kaarsjes en heel veel kusjes. En een verkleedpak en laserzwaard van Kylo Ren.