Goede vrijdag

"Mama, komt jouw boek dan straks in de winkel?" Ik luister naar het lieve hoge stemmetje van kleine man, terwijl ik in de auto van Utrecht naar huis rij. Ik lach bevestigend door de handenvrije autotelefoon en zweef een klein beetje boven de snelweg. Het is dat ik mijn handen aan het stuur moet houden, anders had ik nog een keer in mijn arm geknepen. Aan lief, die inmiddels ook aan de telefoon hangt, vertel ik hoe leuk het tweede gesprek was met de eigenwijze uitgever in Utrecht en dat ze met me in zee willen. Ze vinden mijn idee leuk en mijn uitgewerkte voorstel goed. En dan hebben ze ook nog alle vertrouwen in me! Wat een geluk, goede vrijdag maakt haar naam meer dan waar vandaag. "Ik kom snel naar huis en dan gaan we proosten en taartjes eten!"

Het is feest in mijn hoofd en in mijn hart. Het stond al heel lang op mijn dromenlijstje: een boek schrijven. Waarover wist ik ook al lang. En ieder jaar met Oud & Nieuw stond het bij mijn voornemens voor het nieuwe jaar. Al een paar jaar... Vriendinnen D. en T. waren zo lief om er geen grappen over te maken tijdens onze jaarlijkse limoncello-wat-wensen-we-voor-het-nieuwe-jaar-avond. En toen stond ik op een festival in de Snorfabriek in Utrecht en sprak oud collega K. Ze vertelde over hoe haar dromen aan het uitkomen waren sinds ze ze serieus was gaan nemen. Toen ze aan mij vroeg wat mijn droom eigenlijk was, aarzelde hoofd even maar hart niet en vertrouwde ik haar toe dat ik al heel lang een boek wilde schrijven. "Dan ga ik je toch gewoon voorstellen aan de dames van Snor, want ik weet hoe leuk je schrijft", was haar praktische antwoord.

Het magische balletje ging rollen, er volgden twee gesprekken en nu heb ik dus een uitgever die in mijn droom gelooft. En ik? Ik zou graag ieder uur in mijn arm willen knijpen, maar dat gaat niet. Ik houd ze vrij om met beide handen deze kans te grijpen!