Je zit in de auto en vraagt waar we over zullen praten. Terwijl ik even denk, weet jij het al. "Vakantie!" Het vraagteken laat je gemakshalve weg, want vakantie zit de laatste dagen in je hoofd en in je hart. Van weet je nog toen. En waar gaan we heen. En ik wil... Vandaag is het Griekenland. Lekker met het vliegtuig hoog boven de wolken. Voeten op het hete zand (haha, ja dat weet je nog en dat was me wat). Pasta Bolognese eten in ons favoriete Griekse restaurant van die aardige Duitse meneer. De zon onder zien gaan op je blote voeten. En het allerbelangrijkste, Banana-juice drinken! "Je was die vakantie bijna veranderd in een Minion." Ik hoor je grinniken terwijl ik je in gedachten aan je rietje zie lurken. Vakantiekriebels. Je steekt me aan.
We kijken filmpjes van toen in Italiƫ. Je werd vier en we zaten met zijn allen in dat grote huis. Alle kindjes wilden naast de jarige zitten en je kreeg een Italiaanse Cars-auto cadeau en we aten Italiaanse chocoladetaart. Of toen in Frankrijk, met zijn allen voetballen in het hoge gras. Je luier steekt onder je zwembroek vandaan. Beelden van jou in het zwembad met T. De hele vakantie wilde je niet zwemmen, tot op de laatste dag en ik net even boodschappen was doen. Ook zien we N. met de 'bakini' van je zus aan. Omdat hij deze zo mooi vond, werd er elke dag onderhandeld over wie het bovenstukje mocht dragen. Zus E. vond het - lief als ze is - prima. Wat was het gezellig! En de zon scheen zich suf. Onze harten verwarmend voor de koele avond waarin we samen kookten en aten. En nog later spelletjes kaart speelden en ronddwarrelende kinderen terug naar bed stuurden. Nadat we in ons hoofd het beeld voor altijd hadden vastgelegd.
Vanmorgen kroop je tussen ons in en stelde opnieuw voor om over de vakantie te praten. Je kunt niet kiezen. Je wilt in dat huisje aan zee. Maar ook in het vliegtuig. En mag je kiezen van ons? Terwijl ik de slaap uit mijn ogen wrijf, vertel jij over de YURT en alweer die bananenshake. Dat is fijn wakker worden. En vakantie is nog fijner. Al was het alleen maar om de voor- en oneindige napret.
Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Verhuisbericht
Mijn blog is verhuisd naar dagelijksedingen.blog Zie ik je daar?
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart...
-
Ik interview middelste voor mijn boek. We moeten er allebei een beetje om grinniken terwijl ik de dictafoon op mijn telefoon test. Met een k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten