Er was rozengeur en maneschijn, verdriet soms, gedoe en ruzie. Vaak om niets, iets met sop en kool. Gelukkig was er meer lachen en keten en kletsen. Zo verschillend en toch zo graag samen. Met ons mooie gezin domweg gelukkig in Amsterdam Noord. Wie had dat gedacht toen we op de schrijfwaren van de V&D vriendschap sloten.
Ik draai aan mijn ring en denk aan jou. Ik hang slingers op en blaas hartvormige ballonnen die op billen lijken. Bloemen in huis, een kaart op de mat en T. voor de deur met bubbels, zoals een getuige betaamt. Het leven en de liefde moeten gevierd. Ook al zijn we soms moe van de wondere wereld waarin ons leven zich afspeelt, magisch blijft het en proosten kan altijd.
Dus lief, nog één nachtje slapen en dan is het alweer vijf jaar geleden in dat mooie witte kerkje met al die lieve mensen. Weet je nog dat de zon keihard door de wolken brak? De stad viert het feestje dat ik voel in mijn hart. Ik heb zin, om nog meer getrouwd zijn met jou. Kom maar op met de kussen en af en toe knokken. De keukendeurtjes zal ik altijd open laten staan, dat weet je toch? En jij. Dat weet ik toch ook.
Gefeliciteerd met vijf jaar huwelijk. Heb de linkjes ook gelezen. Mooi en gevoelig.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Mrs. T!
Verwijderen