Tegelijkertijd ben ik meer van de theorie dan de praktijk. Hoofd heeft twee gezichten. Enerzijds is daar de ambitieuze dame die zich dit allemaal moeiteloos voorneemt, anderzijds is daar de vooruitschuivende treuzelaar die er best over na wil denken, maar doen... Natuurlijk zou ik me kunnen voornemen om dat te veranderen (en geloof me dat ik heb ik regelmatig gedaan) maar dat blijkt nog moeilijker dan geen vlees eten (dat heb ik toch zo'n vier maanden volgehouden).
Zo aan het einde van het jaar, bedenk ik me hoe en wat ik allemaal zou willen voor het nieuwe jaar. Flauwekul natuurlijk, ik weet het, want vandaag is de eerste dag van de rest van je leven. Maar een nieuw jaar is voor mij toch een soort nieuw begin. Een lege bladzijde van de agenda waar je in eerste instantie nog met je allermooiste vulpen in schrijft. Dat je dat niet gaat volhouden, weet je heus wel, maar dat duw je nog even weg. In mijn hoofd ben ik al begonnen aan mijn lijstje. En het allerfijnste? Dat het nog niet hoeft. Het is namelijk nog-niet-november. Druk met alle feestdagen en laatste jaar-loodjes dus geen tijd - in de praktijk - om ook maar één goed voornemen op te pakken. Bovendien zijn het nog maar vijf weken tot het nieuwe jaar en dan...
De vooruitschuivende treuzelaar in mij geniet enorm van deze laatste twee maanden, de ambitieuze dame ook! In harmonie leven zij samen in mijn hoofd. De een verzint dat ik nu echt elke week naar yoga ga, terwijl de ander zonder enig schuldgevoel bevestigend knikt om daar aan toe te voegen: volgend jaar dan he, want dit jaar gaat het er niet meer van komen. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten