Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
maandag 31 oktober 2011
Meneer de minister slaap zacht
Mijn verbazing én verontwaardiging stijgen met de dag. Het kan toch niet zo zijn dat we Mauro terug naar zijn geboorteland sturen. Het kan toch niet zo zijn dat Leers in een paar jaar tijd als een blad aan een boom is omgedraaid. Het kan toch niet zo zijn dat Nederland jarenlang een wanbeleid voert waar asielzoekers de dupe van zijn en dan nu zonder blikken of blozen 'de regels' gaat naleven. Het kan toch niet zo zijn dat we voor Mauro en die 800 jonge asielzoekers ' zonder gezicht' geen plek hebben. Het kan toch niet zo zijn dat Bleker bij Pauw en Witteman Mauro een briefje toeschuift waarin hij hem - als troost - meevraagt naar een voetbalwedstrijd. Wat denkt hij? Daar kan die arme AMA de rest van zijn leven in Angola op teren? Stop. Rewind. Play. Het kan toch niet zo zijn! Ik durf de TV niet meer aan te zetten want ik kan ze niet meer zien. De stotterende, hypocriete politici die opdreunen wat ze vertelt is op te dreunen. In het belang van de partij. Het kabinet. Natuurlijk gunnen ze Mauro allemaal dat hij in Nederland mag blijven, maar... Stop. Rewind Play. Het kan toch niet zo zijn...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Verhuisbericht
Mijn blog is verhuisd naar dagelijksedingen.blog Zie ik je daar?
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart...
-
Ik interview middelste voor mijn boek. We moeten er allebei een beetje om grinniken terwijl ik de dictafoon op mijn telefoon test. Met een k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten