Mijn experiment begon met een vliegende start, want vakantie. Mocht mijn haar vet worden (en dat werd het), dan zou ik zakelijk gezien niet minder serieus worden genomen. Privé had ik niet zoveel te verliezen. Mijn lief is al lang geleden gestopt met zijn haar te wassen met shampoo, dus hij ondersteunde mijn project bemoedigend. Zelfs nog toen mijn haar al ruim een week verborgen zat in een oncharmant (glimmend) knotje. Mijn vriendinnen waren met name nieuwsgierig hoe het me zou vergaan. "Als het jou nou bevalt, misschien kunnen wij dan ook..." Dat idee. En de kinderen deden mee. Kleine man al ruim een jaar, zonder dat hij zich er van bewust is. Middelste omdat we haar gewoonweg niet meer de shampoo aanreikten in bad of onder de douche. En oudste bewust: "ik doe met je mee!"
Inmiddels ben ik bijna een maand verder. De status? Ik heb het niet volgehouden. Ondanks dat ik mijn haar om de dag spoelde met water werd mijn haar razendsnel vet, met name op mijn hoofdhuid en bij mijn haarwortels. Een vies gevoel, alsof je niet helemaal schoon bent. Ook kreeg ik mijn haar niet meer in model. En dat oncharmante (glimmende) knotje bleek niet mijn look... Vriendinnen zeiden dat het meeviel. Manlief raadde me aan niet zoveel aan mijn haar te zitten (tevergeefs). Maar na twee en een halve week greep ik naar de fles. Mijn schone middenscheiding woog ternauwernood op tegen de teleurstelling dat ik het niet had volgehouden.
De herkansing kwam met een weekje kamperen. De shampoo bleef thuis en de douche op de camping bleek van het type 'pisstraal' dus volhouden was makkelijk deze keer. Weer thuis (met het inmiddels gehate knotje) bleek alleen spoelen niet bestand om vijf avonden kampvuur uit mijn haar te wissen. Weer gewassen dus. Het experiment was nu officieel mislukt. Bij mij dan. Oudste en middelste hebben in de afgelopen maand geen shampoo gebruikt en lopen met gezond glanzende en heerlijk ruikende koppies rond. Een kwestie van hormonen misschien? Ben ik te volwassen voor no poo? Manlief bewijst het tegendeel. Maar hij zit niet zo vaak aan zijn haar als ik de afgelopen vier weken...
Ik geloof nog steeds dat je prima zonder shampoo kunt. En tijdens mijn experiment heeft mijn haar - hoewel vet - helemaal niet gestonken. Elke ochtend snuffelde manlief braaf op verzoek en ook vriendinnen T. en W. vonden mijn haar prima ruiken: "het ruikt gewoon naar haar." Mijn twijfel zit meer in de overbruggingsperiode. Hoe kom je die door? Op internet lees ik dat die wel acht weken kan duren, minstens. Zucht! Ik was niet eens halverwege en gaf al op. Volgend jaar zomer een nieuwe poging? Wie weet. Misschien wel eerder. Ik hoop het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten