In het overdekte speelparadijs hoorden we de regen kletteren, maar we zagen de rode wangen van kleine man, de springkrullen van middelste en oudste werd door haar vader verslagen met lasergamen. En ik las zomaar een heel boek uit! In het Joods Historisch Museum leerden we allemaal iets nieuws en bakten een challes. In de Portugese Synagoge zochten we naar de eeuwig brandende kaars en vond ik mijn lief liever dan lief omdat hij bij elk audio-punt aandachtig stond te luisteren. Op de fiets naar huis, brak voorzichtig de zon door.
In het Zuiderzeemuseum wandelden we met grote passen door de tijd. In het schooltje van Kollum leerden we schrijven met een kroontjespen. De juf was streng, net als in het jaar 1930. Kleine man kleurde ijverig zijn kleurplaat in, maar hield haar met één oog scherp in de gaten. Wij moesten er stiekem een beetje om lachen. Op het bootje terug, bleef de zon ons volgen.
Er was ontbijt op bed, met croissantjes van de vertrouwde bakker. Maar met net zoveel plezier gehaald door de kinderen op de fiets. Er was een kampvuur in de tuin die onze haren en kleren vertrouwd deden stinken. Er was een avond wijntjes met vertrouwde vriendinnen en wiebelend op de fiets naar huis. Er waren pannenkoeken op een betoverend nieuwe plek in de buurt. Daar dronken we biertjes van brouwerij de Vriendschap en zagen de zon achter de vertrouwde ring zakken. Er was gemiemel van kleinste, drama van middelste en diep zuchten van oudste. Maar ook een boot die fluisterde en ons langs Broek, Waterland en Futen vaarde. Er werd voor ons gekookt door chef-kok middelste en souschef jongste. Bruschettas, als voor, hoofd en toet. Er werd een muur overgeschilderd en midden in de nacht spuug geruimd van een ziek kind. Er werden geitjes geaaid en er werd gevlucht voor een kip met bont om haar pootjes. Lief en ik kusten en ruzieden.
En voor ik het wist had ik het te pakken. Nog twee weken.
Mmm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten