Zolder

Een (inmiddels) gescheurd briefje met het adres van mijn Italiaanse vakantieliefde. Fotootjes gekiekt in een ouderwets fotohokje met vriendin P. Nog veel meer brieven van vriendin P. Een onverwachte liefdesbrief van bijna vergeten G. Een serieuze brief van serieuze eerste liefde A. Schoolschriften. Heel veel agenda's volgeplakt en volgeschreven. Foto's van mijn beugelbekkie en foto's waarop ik weer opgelucht het resultaat laat zien. Drie verkreukelde - want heel vaak gelezen - brieven van manlief toen hij nog beste vriend M. was en 18 jaar jonger. Twee mixed tapes, met uitroeptekens en commentaar, samengesteld door dezelfde beste vriend.

Ik ben aan het opruimen. Maar je begrijpt het al. Ik gooi niks weg. Ik bewaar. Een herinneringsdoos voor mijn kleine man. Een herinneringsdoos voor mijn twee meiden. En M. heeft er ook een. Een en een half. Ik stapel ze op elkaar in de kast en kijk wat er nog op de grond staat. 1, 2, 3, 4... alle vier propvol en dan heb ik de doos met foto's nog niet meegeteld. Manlief kijkt me meewarig aan, maar hij kan een glimlach niet onderdrukken. Hij staat al halverwege de keukentrap om een doos aan te pakken. "Eentje moet wel binnen handbereik hoor", zeg ik. Die ben ik nog maar net begonnen. Voor nieuwe herinneringen. M. zucht. Ik ook. Hadden we maar een huis met een zolder.