Kriebel in haar buik, verkleed als piraat en een weekendtas te zwaar om zelf te tillen. Mijn grote meisje is vandaag voor het allereerst op kamp. Niet één nachtje slapen, maar meteen vier hele nachten en vijf hele dagen weg. Samen hebben we de piratenzak, door haar mama in elkaar gezet, ingepakt. Met een braakseltje, een ankertje, een entertje en een scheurbuikje. Schaterend van het lachen en alles hartstikke 'vet'. Ver voor zevenen kroop ze vanochtend bij ons in bed. Wat was het snel gegaan, vond ze, vandaag al op kamp. Op school aangekomen, wemelde het van de piraten. En ouders om uit te zwaaien. Een beetje witjes om hun neuzen want vijf hele dagen is niet niks. Een kus en knuffel voor mama, een kus en knuffel voor papa en ook deze liefmama nog een knuffel en een kus. Dan in de bus met haar neus tegen het raam. Grote ogen en waarschijnlijk nog die kriebel. Manlief M. slikt nog maar eens en lacht zijn liefste lach naar zijn grote dochter. We zwaaien haar de hoek om. Was ik maar het ankertje in haar piratenzak...
Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Verhuisbericht
Mijn blog is verhuisd naar dagelijksedingen.blog Zie ik je daar?
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart...
-
Ik interview middelste voor mijn boek. We moeten er allebei een beetje om grinniken terwijl ik de dictafoon op mijn telefoon test. Met een k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten