Ik hoor het de hele dag en zou er bijna van naast mijn schoenen gaan lopen. "Mama, ik vind je lief!" Bij het opstaan, bij het ontbijt, bij het tandenpoetsen, bij het slapen gaan. Het mama-ik-vind-je-lief gaat gepaard met een ontwapende glimlach en een glunderend dichtknijpen van zijn ogen. Recht uit zijn hart en tenen. En als er toevallig iemand anders in de buurt is, toont de kleine man zich ook niet de beroerdste. "Papa ook lief", "Oma ook lief", "Anne ook lief", "Poes ook lief". Kortom ik heb een toekomstige Dalai Lama op de wereld gezet of eeuwige flirt... bij het liedje van de Dijk 'Ik heb een groot hart' wiebelt hij verdacht vrolijk mee op de maat.
Wat het ook gaat worden, ik ben alvast de eerste vrouw in zijn leven die kansloos verloren is als hij deze woorden uitspreekt.
Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Verhuisbericht
Mijn blog is verhuisd naar dagelijksedingen.blog Zie ik je daar?
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart...
-
Ik interview middelste voor mijn boek. We moeten er allebei een beetje om grinniken terwijl ik de dictafoon op mijn telefoon test. Met een k...
Ìk vind jou ook heel lief.
BeantwoordenVerwijderen