Vriendin W. (Dag 10)

Ik leerde haar kennen toen we allebei 19 waren. Als de vriendin van mijn broer. Het klikte meteen.  En omdat de verkering al snel serieus bleek, had ik er niet alleen een vriendin maar ook een schoonzus bij. Toen hij nog thuis woonde, moest mijn broer zijn kersverse vriendinnetje vaak uit mijn kamer komen vissen. En toen ze gingen samenwonen, was ik er vaak.

Zo vierden we samen dat we 21 werden, met een jaren '70-feestje volop Peace, Love and Happines. Dagen later vonden we nog bloemblaadjes onder de bank en op de foto zijn we samen vereeuwigd met dezelfde jaren '70 krul in ons haar. Vakantie vieren ging ook prima. Met de hele vriendengroep op wintersport, kano varen in Frankrijk en kamperen in eigen land (vriendin W. tegen mijn broer: heb jij eigenlijk aan tentstokken gedacht?) Maar ook met zijn tweetjes. Een keer naar London en veel later ook naar Zuid-India, Lissabon en pas nog naar Buenos Aires.

Toen de liefde na zes jaar over ging, was ik bijna net zo verdrietig als mijn broer en vriendin W. Ik begreep er niets van (en waarom werd daar geen rekening mee gehouden :-) Onze vriendschap bleef. Gelukkig. En toch zorgde een stomme ruzie ervoor dat we elkaar een lange tijd niet zagen. Via gezamenlijke vriendinnen bleven we op de hoogte van elkaars leven en stiekem betrokken. Het missen bleef. 

In een periode dat ik veel aan haar moest denken, stapte ik op het vliegtuig naar Barcelona. Een persreisje voor mijn werk. Op Schiphol keek ik om me heen en dacht aan vriendin W. Ik wist dat ze inmiddels als stewardess voor de KLM vloog en dacht: 'Stel je voor...' Net toen ik die gedachte wilde wegwuiven, kwam ze door de gate lopen. In het blauw. Ze vloog. En op mijn vlucht! "Dit is geen toeval", zeiden we allebei. In Barcelona aten we tapas en vanaf daar werd de vriendschap weer opgepakt. Moeiteloos en weer net zo vertrouwd als altijd.

Deze maand worden we allebei 43. Ze hield als een van de eersten J. vast toen hij net was geboren. Onze 38e verjaardag vierden we, samen met vriendin T. met een jaren '80 feest. En toen we 40 werden vierden we het weer samen. We zijn nog lang niet uitgepraat en uitgeluisterd. Als geen ander weet ze wat er in mijn leven speelt en omgekeerd. En wat ben ik vaak trots op haar als ze onverschrokken de hele wereld over vliegt en tegelijkertijd zo betrokken is bij de mensen om haar heen én de wereld zodat die een beetje beter wordt. Een idealiste vermomd in stewardessenblauw.

Mijn vriendin W. Ik vind haar wijs, eigenzinnig en ontzettend grappig. En hoewel we af en toe nog kunnen botsen, weten we allebei dat onze vriendschap inmiddels tegen een stootje kan. Gelukkig maar, want ze maakt mijn leven mooier.

Vriendschap is lachen om je dikke enkels tijdens je zwangerschap, een foto nemen maar je daarna verzekeren dat het weer goed komt.