Vriend F. aan de telefoon: "welk cijfer zou jij je leven geven op dit moment?" Terwijl ik zijn meest plechtige stem hoor, zie ik in gedachten zijn pretogen. "Dat zal wel weer een 9 zijn", geeft hij zelf antwoord. "Niet helemaal hoor", speel ik het spel mee, "want vandaag een lekke band en gestrand op punt A terwijl ik op punt B moest zijn. Vandaag was een 6 en dan tel ik de regen niet mee." We praten verder over werk en druk en balans en ineens moeten we tegelijkertijd lachen. "
Balans, dikke gans!"
En nadat we zijn uitgelachen vertel ik hem over grote man, de meiden en kleine man. "Hij heeft vandaag een slak van klei gemaakt met een huisje op zijn rug van een dennenappel. En daar heeft hij een liedje bij geleerd. In de auto zong hij het, maar heel zachtjes omdat hij nog niet alle zinnen wist."
"Ik hoor het alweer", zegt F. terwijl op de achtergrond de regen tegen zijn voorruit tikt, "jouw dag was een 9." Zonder woorden knik ik tegen de telefoon.
Hij heeft gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten