Of je worst lust?!

"Wat is het saai dat je niet mag praten", oudste kijkt me aan. Ze heeft niet door hoe lief ik het vind dat ze dat zegt. Solidair schrijft ze briefjes met me. En als manlief weer eens mijn handschrift niet kan lezen, leest ze hardop voor om te bewijzen dat hij zich aanstelt. Wat wordt ze al groot. Zondag kwam ze binnenlopen met een muts diep over haar oren: YOLO. "Weet je wat dat betekent?" Ik lach zonder woorden en kijk vragend. "You Only Live Once". Zelf uitgekozen, vertelt haar moeder. "Maar in huis moet hij af hoor". Ze knikt toegeeflijk, terwijl ze haar afgetrapte gymschoenen uitdoet en opruimt.

Eenmaal boven schrijven we briefjes over het feestje dat ze wil geven als ze 12 wordt. Het liefst wil ze een kookwedstrijd doen, maar met vier gaspitjes komen we tot een kookworkshop inclusief sleep-over. Ze bedenkt een driegangen-menu met zalmtaartjes, zelfgemaakte pasta en taart met karamel. MMMMMMMMM, schrijf ik in hoofdletters. Voor alle vrienden die mogen komen, maakt ze een briefje:

Wat vind je lekker

Zalm - ja/nee

Pasta - ja/nee

Taart - ja/nee

Allergie - ja/nee

Graag vandaag inleveren

Vandaag komt ze thuis met 7 ingevulde briefjes. Veel zalmliefhebbers. Allemaal gek op pasta. Voor eentje geen taart en voor een ander maar een klein stukje (anders wordt ze misselijk). Ook moeten we rekening houden met een beetje allergie voor nootjes. "Ja gewoon, soms wel en soms niet", licht oudste toe. (Geen noten dus, maak ik een aantekening in mijn hoofd.) En maar liefst twee die geen worst eten, uit principe. Oudste heeft alles al op een rij. De niet zalmliefhebbers gaan bruschetta maken onder begeleiding van middelste. Haar signature dish. "En dan hoeft ze zich niet te vervelen", bedenkt onze chef-kok in de dop. "Kleine man doet mee met voetbal, dan is hij ook onder de pannen en mijn vrienden vinden dat vast niet erg", plant ze verder. 

Een feestje met een drie-gangen-diner, voetbal tussendoor, slapen in de woonkamer ("Ik wil best bij het raam of de trap, het is immers mijn huis", plant oudste verder) en nog een speurtocht in het donker ("Pap?")...  

Eigenlijk wil ik dat ze nog heel lang 11 blijft, maar dit feestje wil ik niet missen. Ik ben gelukkig uitgenodigd en mag het nagerecht begeleiden. Maar als ik spook moet spelen tijdens de speurtocht in het donker, vind ik het ook prima. "Een spook met een uithangbord waarop heel groot BOEH staat geschreven?, schrijf ik. "Cool!", glimlacht ze. Mijn liefste oudste. 

Oh en we hebben ook nog een zalm-twijfelaar...