Ontbijt op zondag. We praten over over dodelijke selfies. Laatst stortte een vrouw van de Taj Mahal omdat ze een onmogelijke pose aannam voor een selfie. In haar val sleurde ze een andere toerist mee. Selfie-vrouw dood, andere toerist hield er alleen een gebroken been aan over. Oudste weet niet of ze moet lachen om zoveel domheid of zich moet ergeren aan dit 'Narcissus-syndroom". Manlief verslikt zich in zijn beschuit om deze wijze verwijzing van oudste.
Sinds ze op de middelbare school zit, lijkt haar algemene kennis zich als Gremlins te vermenigvuldigen. Haar verwijzing naar deze Griekse ijdeltuit is extra leuk omdat ze al vaak hardop te kennen heeft gegeven dat het Gymnasium echt niks voor haar is. Ze wil namelijk ook nog een leven naast school en met al dat Grieks en Latijn lijkt dat er niet in te zitten volgens haar. Ik zeg er niks van. Af en toe vertel ik hoe leuk ik vroeger het Gymnasium heb gevonden en niet alleen vanwege de Rome-reis in de vijfde. In de brugklas kregen we een proefles en ik was meteen gegrepen door de geweldige verhalen uit de Griekse mythologie.
Ik geniet dan ook als oudste aan het ontbijt enthousiast begint te vertellen over Sisyphus. Waar bij mij ergens was blijven hangen dat de stakker oneindig een rots de berg op moest rollen, vertelt zij het hele verhaal. Waarom hij deze straf kreeg en ook nog hoe de veerman op de boot naar de Hades heet. En Tantalus, ik wist toch zeker wel waar hij door gekweld werd? Nou?, kraken mijn hersens. Oudste vertelt alsof het een film is die ze gisteren nog op tv heeft gezien. De hele tafel hangt aan haar lippen en de laptop wordt erbij gehaald om nog wat godenspul op te zoeken. Aphrodite, Zeus (die weer eens met een nimf aan het rommelen is, aldus oudste), Apollo en Bacchus schuiven aan aan het ontbijt. Daarmee halen we voor het gemak de Grieken en Romeinen door elkaar. En hoe zat het ook alweer met Odysseus... Oudste besluit deze week aan haar leraar te vragen hoe het boek heet, waarin al deze verhalen staan. Ik glimlach om zoveel nieuwsgierigheid. Daar kom je ver mee, Gymnasium of niet.
Over de liefde en mijn liefsten. Over mijn hoofd en mijn hart. Over koffie en brieven. Over chasing dreams. Over gewone dingen die buitengewoon zijn. En over kindness, kussen en kniesoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Verhuisbericht
Mijn blog is verhuisd naar dagelijksedingen.blog Zie ik je daar?
-
De tijd rolt met een razende Rrrrrr... het is vast mijn leeftijd want de kinderen hoor ik er niet over. Die wisselen moeiteloos Sint Maart...
-
Ik interview middelste voor mijn boek. We moeten er allebei een beetje om grinniken terwijl ik de dictafoon op mijn telefoon test. Met een k...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten