About time... about love... about life (dag 15)

Hoewel ik hem een paar weken geleden pas voor het eerst zag, kreeg de film meteen een plek op mijn klassieker-lijstje: About time. Wat een prachtige film! En zendelinge als ik ben, wil ik dan meteen dat de hele wereld de film ziet en als dan niet de hele wereld, in ieder geval manlief. Gezien onze verschillende filmsmaken zou hij het niet uit zichzelf doen, maar gisteren was hij moe en zette ik de film gewoon op. Net als ik was hij vanaf de eerste minuut al gegrepen. Op dezelfde momenten als ik de eerste keer, keek hij vertwijfeld mijn kant op, lachte hardop en slikte zijn ontroering weg.

Hoewel je een film natuurlijk nooit moet navertellen, heel kort het verhaal. Tim kan net als zijn vader (en alle mannen in zijn familie) tijdreizen. Hij ontdekt dit op zijn 21e en na zijn eerste paniek, bedenkt hij dat het hem kan helpen bij waar het volgens hem in het leven om draait: liefde. En hoewel ik daar al van overtuigd was, laat de film het op een prachtige, grappige en vooral ontroerende manier zien. Het zet je aan het denken. Wat zou jij doen als je kon tijdreizen. Welke momenten zou je over doen? Wil je nog tijdreizen als je leven perfect is. Your extra-ordinary ordinary life. En zou je kiezen voor de toekomst of voor je vader? De hoofdrolspeler Tim is geweldig, maar zijn vader gespeeld door Bill Nighy is onovertroffen. Zijn speech op Tim's bruiloft, de terloopse wijsheden die hij zijn zoon meegeeft, het uiteindelijke afscheid... Mooi!

For me it was always going to be all about love...