Vriendin S. gaat trouwen en ik mocht mee jurken passen. Vriendin T. was er ook en de twee getuigen volgden het pasgebeuren op de voet via whatsapp. Na enig overleg met de verkoopster werd er een eerste keuze gemaakt, de zogenaamde pasjurken. En wat bleek? Zoals bij sommige mensen een zonnebril of hoed altijd goed staat, wat voor model ze ook opzetten. Vriendin S. bleek het trouwjurken-type. Elke jurk stond mooi! Dat ging moeilijk worden, lachte S. stralend.
Van de - denk ik toch wel - 10 jurken, bleken er 3 favoriet en uitverkoren tot de volgende ronde. Eentje hing er zelfverzekerd tussen want die had onze blikken allang gezien. En die werd het ook. Gewoon nog ruim voor sluitingstijd, zonder stress, zonder twijfel, S. kon het bijna niet geloven. Something old (de gom die een paar jaartjes ouder is), something new (de jurk), something borrowed (accessoire van mij), something blue (kadootje van de verkoopster) en dat in één middag.
Is de jurk lang, kort of iets ertussenin? Eenvoudig, met veel tierelantijntjes of subtiele details? Is ie wit, ivoor of rood? De berichtjes in de whatsapp-groep stroomden binnen. Ons antwoord? Daar kan ik uiteraard niets over vertellen. Dat is zwaar bruidsgeheim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten