Vluggertje (dag 6)

Een vluggertje vandaag, maar geen onbelangrijke hoor. Want er zijn van die dagen en er zijn van die dingen...

• Dat sleutels altijd zoek raken, bij voorkeur als je met meerdere tassen - een zware boodschappentas of laptoptas - in je handen voor de voordeur staat.
• Dat het moment dat je die tassen toch op de grond moet zetten zo goed als onvermijdelijk is
• Dat die op de grond gezette tassen niet zelden omvallen.
• Dat je die kl*** sleutel dan nog steeds niet kunt vinden waardoor je genoodzaakt bent de inhoud van je tas voor de voordeur om te kieperen.
• Dat de hele stoep dan vol met spullen ligt - portemonnee, bonnetjes, een verdwaalde tampon, de appels uit de boodschappentas - maar geen sleutel.
• Dat op dat moment meestal de buurman, de buurvrouw of de postbode het pad oploopt.
• Dat je - terwijl je beleefd en stoïcijns gedag zegt - beseft dat je wel heel nodig moet plassen.
• Dat je opgelucht ademhaalt als de buren binnen zijn maar dan bedenkt dat ze een reservesleutel hebben, maar je - na jouw 'niets aan de hand-gedrag'  niet meer durft aan te bellen om 'm te vragen.
• Dat je - als je op het punt staat tussen de troep te gaan zitten om een potje te huilen - echt altijd de sleutel vindt (meestal vastgeklemd in een vakje, waar je 'm normaal nooit stopt).

Herkenbaar? Oh en dan deze nog:

• Dat je na het werk in de auto stapt, blij verrast nog twee dropjes aantreft en - werkelijk waar - het voor elkaar krijgt beide uit je handen te laten vallen tussen stoel en autodeur waar je tijdens het rijden met geen mogelijkheid bij kan komen. 

Een poster in je tas heeft ook zo weinig zin...