Meezingen doet hij inmiddels ook. Het liefst in de auto en bij voorkeur met Doe Maar: ' Eén nacht alleen, wohohooo, één nacht alleen'. Hij vraagt vervolgens dan wel: 'Waarom één nacht alleen mama?' 'Gewoon, omdat hij lekker wil slapen', antwoord ik dan en hoop dat het nog even duurt voordat hij vragen gaat stellen waarop ik geen antwoord weet. Vanavond wilde hij weten waarom de maan rond is. Ik probeerde tijd te winnen door hardop te herhalen 'Ja papa, waarom is de maan rond?' En terwijl manlief begon uit te leggen dat de aarde en de zon en maan rond waren omdat dat een natuurlijke vorm is... luisterde kleine man al niet meer naar het antwoord maar vroeg aan ons 'Wat is rond?' 'Euh, de maan?', opperde ik. 'Nee hoor, de wereld!' Die is hier rond en daar rond en heeeeeeeel groot. De wereld hangt in de lucht.' Verbaasd kijken manlief en ik elkaar aan. Heb jij hem dat verteld?
Kortom, de dagelijkse gesprekken met mijn 3-jarige zijn onnavolgbaar en het liefst zou ik de hele dag al zijn zinnen en verzinsels opschrijven. Als een boekhouder van dit kleine geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten